Czyli co pojawia się w I roku życia, czy znika i jak powinno to wyglądać ;)

Odruchy pierwotne pozwalają dziecku poradzić sobie z nowym środowiskiem i obcymi bodźcami. To reakcje, które wspomagają niedojrzały system nerwowy w rozwoju. Odruchy pierwotne są bardzo istotne, bo wiele mówią fizjoterapeutom i lekarzom o rozwoju małego dziecka. Odruchy noworodkowe rozwijają się już w życiu płodowym i w pierwszych miesięcy życia pomagają maluszkowi przeżyć i odnaleźć się w nowym świecie. Bez tych odruchów dziecko nie potrafiłoby m.in. wziąć pierwszego w życiu oddechu, nie byłoby gotowe do ssania piersi lub butelki tuż po narodzinach, a w późniejszym czasie nie potrafiłoby pełzać, raczkować czy chodzić.

Układ nerwowy odbiera i przekształca docierające do dziecka różne bodźce zewnętrzne. Noworodek komunikuje się ze światem przez układ nerwowy i zmysły. Wraz z jego rozwojem i dojrzewaniem wzrasta ilość informacji do przyswojenia. Proces ten wspomagają właśnie odruchy pierwotne. To reakcje niezależne od woli dziecka, które powstają w rdzeniu kręgowym.

Lista odruchów :

-Odruch Moro,

-Odruch ssania i odruch szukania,

-Odruch chwytny,

-Odruch ATOS,

-Odruch Galanta,

-Odruch kroczenia,

-Odruch spadochronowy.

Wraz z rozwojem odruchy pierwotne zanikają u zdrowych dzieci, bo bardziej przeszkadzają niż są pomocne dojrzalszemu już układowi nerwowemu. Mechanizm odruchowy wspomaga rozwój dziecka w bardzo określonym czasie, a gdy spełnią swoją funkcje powinny zostać wygaszone. Gdy nadal są aktywne lub nie występują w ogóle, mogą świadczyć o różnych zaburzeniach neurologicznych. Dlatego badanie odruchów niemowlęcych jest tak ważne i stanowi stały element kontroli pediatrycznej. W razie zauważenia jakichkolwiek nieprawidłowości zapraszamy na konsultację i zachęcam do śledzenia dalszych artykułów z serii odruchów pierwotnych

Fizjoterapeuta dziecięcy

Błażej Konkol