-> Pojawia się w już w 20 Hbd i umożliwia dziecku odbierać dźwięki już w łonie matki, a podczas porodu ułatwia przedostanie się przez kanał rodny (dziecko przesuwa się, gdy skurcze macicy naciskają na jego mięśnie w okolicy lędźwiowej powodując ruchy jego bioder). Gdy nie wygasa w I roku życia dziecka, może w przyszłości przyczyniać się m.in.: zaburzeń funkcji lokomocyjnej, częstego wiercenia się, kłopotów z pamięcią krótkotrwałą, moczenia się, skoliozy.

-> Pełni ważna rolę pomagając w przyszłości w utrzymaniu równowagi i koordynacji pionizującego się dziecka.

-> Pierwszego zaobserwowania i opisu tego odruchu wykonał rosyjski neurolog Johann Sussmann Galant.

-> Powinien zostać wygaszony między 3. a 9. m.ż. dziecka. Odruch Galanta – w jaki sposób go wywołać ?

-> W chwili, gdy dziecko leży swobodnie na brzuszku dotykamy jednej ze strony jego pleców w okolicy kręgosłupa lędźwiowego, w wyniku czego maluszek powinien zgiąć biodro po drażnionej stronie do 45′ oraz delikatnie unieść pupę.

-> Bodziec powoduje wygięcie miednicy do tyłu, wyprost kończyny dolnej w stawie kolanowym i zgięcie w stawie biodrowym. Odruch powinien być taki sam po obu drażnionych stronach kręgosłupa lędźwiowego.

-> Brak odruchu bądź słaba reakcja na bodziec może świadczyć o obniżonym napięciu mięśniowym.

-> Czasami badanie odruchu Galanta jest jedyną opcją, aby zdiagnozować dzieci w kierunku tej przypadłości i włączyć odpowiednią terapię. Dzieci te są zazwyczaj spokojne, o małej aktywności, co zwykle nie wzbudza niepokoju u ich rodziców.

-> Dziecko pozostawione bez pomocy w późniejszym czasie wymagają pomocy ze strony fizjoterapeuty, gdyż nabywają umiejętności ruchowe później niż rówieśnicy. W razie zauważenia jakichkolwiek nieprawidłowości, czy wątpliwości zapraszamy na konsultację

Zachęcamy do śledzenia dalszych artykułów z serii odruchów pierwotnych

Błażej Konkol

Fizjoterapeuta