ATOS – co to?
– pojawia się w okolicach 18. tygodnia życia płodowego,
– w pełni obecny w trakcie porodu,
– ma ogromne znaczenie w prawidłowym rozwoju motorycznym i intelektualnym,
– powinien zostać zintegrowany do 6 miesiąca życia dziecka,
– częściej obserwuje się jednak tendencję odruchu ATOS do przetrwania, co jest zjawiskiem wysoce niepokojącym.

W pierwszych miesiącach życia ATOS pełni bardzo ważną rolę:
– zapewnia prawidłowy przepływ powietrza i możliwość oddychania u niemowlęcia leżącego na brzuchu;
– wpływa na kształtowanie się koordynacji ręka-oko i poczucie odległości,
– dziecko doświadcza naprzemiennego obciążania stron ciała.

Jak wywołać odruch ATOS?
– niemowlę powinno znajdować się w leżeniu na plecach, być spokojne i nakarmione (pobudzone, nadaktywne czy płaczące dziecko może zaburzyć obraz),
– wywołujemy go poprzez delikatne skręcenie główki dziecka w jedną, dowolną stronę (ruch obracania głowy wykonujemy powoli dla obydwu stron),

Odruch jest obecny :

– natychmiast zauważymy wyprost w kończynach dolnej i górnej (co jest efektem wzrostu napięcia mięśni prostowników) po stronie, w którą skręcono główkę. Po stronie przeciwnej pojawi się osłabienie równoległych mięśni, dlatego zaobserwujemy zgięcie i przyciągnięcie do ciała kończyny górnej i dolnej.

Konsekwencje przetrwałego odruchu ATOS:
Wszystkie przetrwałe odruchy pierwotne skutkują zaburzeniami rozwoju dziecka w późniejszym wieku, dlatego tak ważne jest dążenie do ich wyciszenia w odpowiednim momencie.

W praktyce, pierwszym niepokojącym objawem są:
– trudność z przekraczaniem linii środka,
– trudność z przekładaniem przez dziecko zabawki z jednej rączki do drugiej,
– brak możliwości samodzielnego obracania się, a później raczkowania,
– trudności z zachowaniem równowagi podczas nauki chodzenia.

W razie zauważenia jakichkolwiek nieprawidłowości, czy wątpliwości zapraszamy na konsultację :) Zachęcamy również do śledzenia dalszych artykułów z serii odruchów pierwotnych :)

POZDRAWIAM SERDECZNIE :D

Autor

mgr fizjoterapii
Błażej Konkol